The day after? Veel spierpijn en voeten waar ik amper op kan staan, maar wat ben ik ontzettend blij. Wat een barre tocht was het. Geniet nu des te meer van m’n ‘kruisje’ (wat nou kitsch? Ik vind ‘m prachtig) en de gladiolen (waar ik echt niet mee zou gaan zeulen). Ik spreek al voorzichtig over de Via Gladiola, die ik graag ‘echt’ zou willen meemaken. Wat was het stil. Heb daar natuurlijk veel begrip voor, maar de echte sfeer van die laatste dag heb ik dus maar met mate ervaren. Maar nog een keer? Pfff. Ervaren lopers zeggen dat het in december, januari weer gaat kriebelen. We gaan het dus zien. Nu verder met de verzorging. Nog één klein stukje tape zien te verwijderen. En verder lekker lui op de bank; Tour de France kijken.