Vandaag voor het eerst meer dan tien kilometer in mijn eentje gelopen. Het is 14.2 kilometer geworden en die had ik in 2,5 uur afgelegd. Ik ben dus niet ontevreden. Maar pittig is het wel hoor. Je loopt toch alleen. Niemand om mee te kletsen. Alleen met je gedachten en de omgeving.
Nu had ik niet zo’n inspirerende route uitgekozen. Gewoon recht toe recht aan; van het nieuwe huis van mijn zusje in Heikant naar dat van mijn ouders in Graauw. Een wandeling door het Zeeuws-Vlaamse land. Over lange fietspaden waar maar geen eind aan lijkt te komen. Het kleine stukje in de Hulsterse binnenstad was wat dat betreft leuker.
Maar ik ben niet ontevreden. In ieder geval weer geen blaren en geen moment stil gezeten. Had na die ruim veertien kilometer zelfs zin om verder te lopen. Maar rustig opbouwen lijkt me geen overbodige luxe.
Strava heeft er een beetje een raar rondje van gemaakt, maar dan hebben jullie een beetje een idee. De kronkelige weg door Sint Janstee heb ik echt gelopen.
