Natuurlijk wist ik dat de resultaten deze week niet zo denderend zouden zijn, maar toch hakte het er toch flink in. Hoe moet je dan toch gemotiveerd blijven? Gelukkig heb ik daar geen moeite mee. Ik weet namelijk waarom ik me zo voel.

De eerste weken werd ik natuurlijk nog afgeleid door de Feestdagen, maar deze week ben ik me echt gaan beseffen dat het geen makkelijke weg gaat worden. Ik had vooraf helemaal niet gedacht dat ik bijna 75 kilo zou wegen. Nee, 73 dat zou wel het maximum zijn. Dan zou ik – zoals andere keren ook ging – toch zo onder die zeventig zitten. Moet je zien hoe ik daar nu voor moet vechten.

Binnen no time heb ik me ook verschillende zaken aangeleerd. Meer water drinken, ’s ochtends ontbijten, meer fruit eten en natuurlijk weer beginnen met sporten. Allemaal veranderingen die ik eigenlijk zonder problemen heb doorgevoerd. Het drinken kost nog wel moeite, maar de anderhalve liter haal ik iedere dag zeker. En ook het fruit eten lukt me steeds vaker. Okay, nu vaak nog maar één stuks, maar als ik daar de vers geperste sinaasappels bij optel haal ik dat ook. Natuurlijk was dat pittig met de Feestdagen, maar dat heb ik toch heel goed doorstaan.

Als ik dit met Kathelijn bespreek, zegt ze dat ze heel tevreden is. Ik ben in drie weken toch bijna drie kilo kwijt. Dat is echt niet slecht. Ik kan mezelf ook niets verwijten. Ik ben drie keer per week naar de sportschool gegaan en heb daar alles gegeven. Ja, met de jaarwisseling heb ik me laten gaan. Maar weet je hoeveel verleidingen ik al heb weerstaan. Ik bekijk het gewoon positief: ik ben bijna drie kilo kwijt en – nog veel belangrijker – de nodige centimeters. Het gaat dus helemaal zo slecht nog niet.